OĞLUMUN BAYRAMLIĞI

Eminim aklınızdan geçmiştir, sadece kızına çalışıyor bu anne hiç oğlunu düşünmüyor diye. Durun sizi rahatlatayım. Tabii ki oğluma da diktim. Bu gördüğünüz gömlek-ceket karışımı giysiyi de oğluma diktim, bayramlık olarak.

Pötikare olarak adlandırılan yarı sentetik yarı pamuklu bir kumaştan dikildi beyimizin gömleği, dikim aşamasında bir cebi olmalı  ama nerede durmalı modunda düşünceler bizi biraz meşgul etse de sonunda cebi robanın altına arkaya yerleştirdik. Nasıl fena olmamış değil mi?

Bu arabalara göz koydu beyefendi. Benim olsa ikisi de ne güzel olurdu mealinde cümleler kurarken, birden vazgeçti. Sebep de uydurdu kendince: 
 ''Eğer bu arabalar çalışmaz da şoför bir el atıverin derse en az 20 kişi toplanması lazım, bu  arabalar yerinden kalkar mı hiç.''
İşin şakası bir yana bu arabalar TRT 1 de yayınlanan MOR MENEKŞELER dizisinin setindeydi. Bizimki de dayanamadı bıçkın delikanlı pozu verdi. Belki gelecek bölümlerde bir figüranlık rolü kapar belli mi olur...